Najnowsze: Z kraju Ze świata Z Watykanu Z episkopatu Z diecezji Z parafii Nauka |
Powrót
Wielki Piątek - Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata piątek, 29 marca 2013, 0:01 Dodał: (Admin) Wielkopostna droga, którą rozpoczęliśmy w Środę Popielcową, osiągnęła swój punkt szczytowy w Wielkim Tygodniu. Dzisiaj, w Wielki Piątek przeżywamy najświętsze wydarzenia z dziejów naszego zbawienia; mękę i śmierć Chrystusa. Ogarnia nas przejmujące milczenie wobec umierającego Pana. Tajemnica tej śmierci oszałamia nas i jednocześnie trwoży, bo to przecież śmierć Boga-Człowieka. Taka reakcja nie jest czymś zaskakującym. Przewidział ją wcześniej prorok Izajasz, zapowiadając śmierć Mesjasza słowami: "Wielu osłupiało na Jego widok - tak nieludzko został oszpecony [...], mnogie narody się zdumieją, królowie zamkną przed Nim usta" (Iz 52,14-15).
Nabożeństwo wielkopiątkowe rozpoczyna się liturgią słowa, w której naczelne miejsce zajmuje opis Męki Pańskiej według św. Jana. W tym dniu wierni koncentrują się na rozważaniu biblijnego opisu Męki Pańskiej i śmierci Chrystusa na krzyżu, a następnie na adoracji i uczczeniu Krzyża Świętego. Liturgia podkreśla bardziej chwałę odkupienia przez Krzyż niż poniżenia przez Mękę.
| Krzyż na Moście Karola w Pradze fot. T.Kaniewski |
W uroczystej modlitwie powszechnej Kościół stara się w tym dniu pamiętać o wszystkich. W sposób szczególny Kościół modli się o zachowanie pokoju na świecie. Punktem kulminacyjnym liturgii Wielkiego Piątku jest adoracja Krzyża i wspólna komunia święta.
Na zakończenie nabożeństwa, podczas uroczystej procesji, przenosi się do wcześniej przygotowanego Grobu Pańskiego eucharystyczne ciało Chrystusa. Niesione jest w osłoniętej welonem monstrancji z Najświętszym Sakramentem i przechowywane tam aż do niedzieli - zmartwychwstania Chrystusa.
Odszedł Pasterz od nas, zdroje wody żywej
Zbawca, Źródło łaski, miłości prawdziwej.
Odszedł Pasterz nasz, co ukochał lud.
O Jezu dzięki Ci, za Twej męki trud.
Gdy na krzyżu konał, słońce się zaćmiło,
Ziemia się zatrzęsła, wszystko się spełniło.
Ten, co pierwszych ludzi złowił w swoje sidła,
Sam już w więzach leży, opadły Mu skrzydła.
Oto Boski Zbawca zamki śmierci skruszył,
Zburzył straszne odrzwia, duszom życie zwrócił.
Zmiażdżył władzę czarta mocą Bóstwa Swego,
I ujarzmił pychę wroga piekielnego.
Liturgia Słowa - Wielki Piątek
Iz 52, 13 - 53, 12
Hbr 4,14-16; 5,7-9
J 18,1-19,42
***
Krzyż... drewniany... wysoko ustawiony...
Na wzgórzu mym stoi,
ja w niego wpatrzony.
Na nim Jezus.
Smutny... zmęczony...
Pod krzyżem ja klęczę
na starym, spróchniałym klęczniku.
Głowę spuściłem,
wzrok w ziemię wbiłem,
ręce złożyłem
jak do modlitwy prawdziwej.
Wokół cisza,
gdzieś pies gospodarza szczeka,
gdzieś krowa na pastwisku ryczy,
ptak świergocze z drzewa.
A ja klęczę w ciszy,
słowa nie wypowiem.
Zabrakło radości,
nie ma miłości,
tylko łzy w oczach stanęły,
świat cały zasłoniły.
Ty milczysz, ja milczę.
Pustka ogarnia mnie zewsząd.
Sam tu jestem...
Sam tu byłem...
Teraz Ty jesteś ze mną.
autor: TAK
Jak możesz nam pomóc? Możesz wpłacić dowolną kwotę jednorazowo lub co miesiąc bezpośrednio na konto Portalu Świętego Izydora. Wystarczy kliknąć w poniższy banner.
Bóg zapłać za okazaną nam pomoc!
|