Najnowsze: Z kraju Ze świata Z Watykanu Z episkopatu Z diecezji Z parafii Nauka |
Powrót
Czechy/Praha: Kardynał J. Meisner przewodniczył uroczystej mszy na zakończenie Roku Św. Agnieszki sobota, 12 listopada 2011, 18:00 Dodał: Tomasz Adam Kaniewski (Kalasancjusz) Kardynał Joachim Meisner, arcybiskup diecezji Kolińskiej w Niemczech, przewodniczył uroczystej mszy świętej w katedrze śś. Wita, Wacława i Wojciecha w Pradze na zakończenie Roku Św. Agnieszki Czeskiej zorganizowanego z okazji jej 800. rocznicy urodzin.
| kardynał Joachim Meisner Katedra śś. Wita, Wacława i Wojciecha w Pradze - 12.11.2011 | Swoją homilię Kardynał Meisner rozpoczął od słów: "A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy" (Mt 2,6) mówi prorok wskazując, że miał się tam narodzić Jezus Chrystus. Analogicznie można powiedzieć: „A ty, ziemio Czeska, wcale nie jesteś najbardziej sekularyzowanym krajem Europy, ponieważ żaden naród nie został odznaczony taką ilością patronów jak Ty.“ Wśród nich jedną z pozycji zajmuje pierwsza dama św. Agnieszka Czeska z Pragi. Jej 800. urodziny obchodzimy dziś 12. listopada, w dzień jej beatyfikacji. Dla nas jest to okazja, abyśmy podziękowali Bogu, który w swoich błogosławionych i świętych ukazuje swoją wszechmoc oraz abyśmy sobie przypomnieli, że krew świętych nadal płynie w obywatelach tego kraju. Czesi nie powinni się godzić z tym, że są oznaczania za najbardziej ateistyczny naród. Fakt, że ich ziemia odznacza się i jest pobłogosławiona dzięki tylu świętym, miałby napełniać ich poczuciem pewności a jednocześnie świadomością, że będąc chrześcijanami zwyciężą. Ziemscy patronowie, nie są żadną pobożną aureolą otaczającą naród, Ci obrońcy są jak silnik, który ich krajanom umożliwia, aby do obecnego czasu misyjnego głosili wieść o Bożym miłosierdziu ku wszystkim ludziom.(...)".
| św. Agnieszka Czeska |
Wspominając dzień beatyfikacji św. Agnieszki Czeskiej, Kardynał Joachim Meisner powiedział: "I ja sam nigdy tego dnia nie zapomnę. W bazylice św. Piotra w Rzymie przed liturgią szukałem swojego miejsca wśród obecnych kardynałów. Sekretarz Ojca Świętego, dziś kardynał i krakowski arcybiskup, poprosił, abym uczestniczył w procesji wejścia wraz z Papieżem, dlatego że Ojciec Święty wiedział o mojej przynależności do tak mocno prześladowanego Kościoła w waszym kraju. Po tym, jak w 1981 roku w Polsce ogłoszono stan wojenny, granice pomiędzy Polską a ówczesną Czechosłowacją były tak mocno zamknięte, że do Polski można było wyjechać jedynie przez ówczesną NRD. To właśnie tam jako berliński biskup mogłem tajnie wyświęcić wielu dobrze przygotowanych młodych mężczyzn na kapłanów dla ich czeskiej ziemi. Kiedy przechodziłem przez główną nawę do ołtarza, po obu stronach stało wielu księży i biskupów w ornatach, którzy mieli koncelebrować mszę świętą beatyfikacyjną. Wśród nich rozpoznałem również tych, których tajnie wyświęciłem. Zatrzymałem się przy nich i ze strachem w oczach zapytałem: "Na Boga żywego! Co wy tu robicie? Kiedy wrócicie do domu, uwięzią was i czekają na was same regresy i katusze!". Ale oni mi pewni siebie odpowiedzieli: "My już z powrotem do katakumb nie wrócimy. Wrócimy jawnie jako Boży kapłani. Wszyscy przecież wiemy: Jak tylko Agnieszka Czeska zostanie ogłoszona świętą, nastaną dla naszego narodu nowe i lepsze czasy."
Na zakończenie homilii, którą kardynał Meisner wygłosił częściowo po czesku, ale głównie w j. niemieckim, zwrócił się do Świętej Agnieszki takimi słowami:
"Święta Agnieszko Czeska, Ty nam dajesz to, co jest najcenniejsze z tego, co możesz nam dać, czyli siebie samą. Dlatego jesteśmy współobywatelami świętych i w łączności z nimi jesteśmy obywatelami Domu Bożego. Nigdy o tym dostojeństwie nie zapominajmy! Amen."
Retransmisja Mszy św. z katedry w Pradze na Hradczanach (Czeska Telewizja 2)
Agnieszka urodziła się w 1205 r. w Pradze jako córka króla Czech Przemysława Ottokara I. Gdy miała trzy lata, postanowiono wydać ją za mąż za jednego z synów Henryka Brodatego, dlatego w 1216 wyjechała razem ze starszą siostrą Anną na dwór polski. Przebywała głównie w Trzebnicy, gdzie najprawdopodobniej powierzona była opiece św. Jadwigi, której zawdzięcza solidne podstawy życia religijnego. Kiedy dwóch synów króla umarło bardzo młodo, a trzeci poślubił jej siostrę - Annę, Agnieszka powróciła do ojczyzny. Jednak wkrótce znów została wyprawiona z domu, gdyż obiecano jej rękę synowi cesarza Fryderyka II. To małżeństwo również nie doszło do skutku. Agnieszka stanowczo postanowiła być wierną złożonemu przez siebie ślubowi czystości. Po interwencji u papieża Grzegorza IX uzyskała swobodę decyzji, wówczas całkowicie poświęciła się działalności charytatywnej i pobożnym praktykom.
Zatroszczyła się o dokończenie fundacji swego brata Wacława I dla franciszkanów. Kiedy dowiedziała się od przybyłych do Pragi braci mniejszych o duchowych przeżyciach Klary z Asyżu, zapragnęła gorąco iść za jej przykładem, praktykując franciszkańskie ubóstwo.
Około 1233 roku ufundowała w Pradze szpital oraz klasztor klarysek zwany Czeskim Asyżem, do którego rok później wstąpiła. W uroczystość Zesłania Ducha Świętego w 1234 roku złożyła śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Jej decyzja była głośna w ówczesnej Europie. Klasztor przez nią ufundowany stał się ośrodkiem odnowy religijnej, promieniującym na całą Europę Środkową. Utrzymywała stały kontakt listowny ze św. Klarą z Asyżu i z ówczesnym papieżem. Święta Klara nie szczędziła jej słów zachęty do wytrwania na raz wybranej drodze. Tak zrodziła się ich duchowa przyjaźń trwająca blisko dwadzieścia lat, chociaż nigdy nie spotkały się. Agnieszka Czeska angażowała się w różne akcje mediacyjne. Przypisywano jej także dar proroctwa i umiejętność czytania w ludzkich sercach.
W swoim dosyć długim życiu, naznaczonym chorobami i cierpieniami, Agnieszka z miłości do Boga i z ogromnym poświęceniem wypełniała posługi miłosierne wobec wszystkich potrzebujących bez względu na ich przekonania, pochodzenie i sposób myślenia. Jednocześnie służyła duchową pomocą młodym ludziom, którzy pragnęli poświęcić się Bogu poprzez życie zakonne. Prowadziła życie pełne wyrzeczenia i dzieł miłosierdzia.
Zmarła w opinii świętości jako ksieni klarysek 2 lub 6 marca 1282 r. Jan Paweł II kanonizował ją razem z Albertem Chmielowskim 12 listopada 1989 roku w Rzymie.
W ikonografii św. Agnieszka z Pragi przedstawiana jest w habicie franciszkańskim.
|