Najnowsze: Z dzienników Z tygodników Z miesięczników Z dwumiesięczników Z kwartalników |
Powrót
Głos Karmelu: Człowiek Słowa wtorek, 4 listopada 2008, 12:09 Dodał: (Admin) „Jan Paweł II, po tym, jak tyle mówił i pisał, zarezerwował sobie nie ostatnie słowo, ale ostatnie milczenie. Odważyłbym się powiedzieć: najbardziej przekonujące słowo” – napisał w swym artykule ks. Alessandro Pronzato. Gdy jedni nazywają Go Lolkiem, inni mówią o Nim Wujek, ks. Pronzato porównuje Jana Pawła II do… hejnalisty na mariackiej wieży. Zadaniem hejnalisty było chronić przed zagrożeniem, którego nikt nie dostrzegał i ostrzegać przed nim. Nie takie jednak było pierwotne marzenie młodego Karola. Zafascynowany ciszą Karmelu pragnął dzielić życie braci, życie modlitwą w ukryciu. Ostatecznie Pan Bóg przygotował młodemu Wojtyle inną drogę na Górę Karmel. Drogę być może bardziej stromą, szlak, którym miał iść on sam i poprowadzić w trzecie tysiąclecie cały Kościół. Kijem i laską pasterską w tej wędrówce było słowo, to wypowiadane i to pisane. Gdy jednak nadszedł kres pasterskiej podróży, gdy Bóg postanowił przepasać go i poprowadzić na szczyt Góry, pozwolił mu zamilknąć milczeniem karmelitańskim. Milczeniem ufności i oddania. Milczeniem, które – wróćmy znów do myśli ks. Pronzato - było może jego najmocniejszym słowem, decydującym, jego najbardziej dręczącą prowokacją.
| Głos Karmelu Nr 24 |
Oby rzeczywiście Jan Paweł II pozostał dla nas „dręczącą prowokacją”. Nie tak jednak jak Ezechiel dla współczesnych sobie, którzy choć zachwycali się jego słowem, niewiele się nim przejmowali: Synu człowieczy, twoi rodacy opowiadają o tobie przy murach i bramach swych domów i mówią jeden do drugiego: "Pójdźcież i posłuchajcie, co też to za słowo, które wychodzi od Pana". I przychodzą do ciebie jak na zebranie ludowe, siadają przed tobą i słuchają twoich słów; jednakże według nich nie postępują, bo kłamstwa są w ich ustach, według nich oni postępują, a serce ich ciągnie ich do zysku. Oto jesteś dla nich jak ten, co śpiewa o miłości, ma piękny głos i doskonały instrument: słuchają oni twoich słów, jednakże według nich nie postępują. Kiedy jednak wszystko się wypełni - oto już się spełnia - wtedy poznają, że pośród nich był prorok» (Ez 30, 30-33).
Redakcja
Spis treści aktualnego numeru dwumiesięcznika "Głos Karmelu"
Wstęp
Człowiek Słowa
Człowiek zafascynowany Słowem
Z Biblią w dzień i w nocy
Jedna studnia i dwa spojrzenia
Duchowa tradycja Karmelu
Karmelitański Jan Paweł II
Gdy milknie dźwięk alarmu
Przyjaźń mistyków
Kultura Ducha
Słowo zwyciężające,
czyli kilka refleksji o Teatrze Rapsodycznym
Spotkanie
Jan Paweł II wiele mnie nauczył. Rozmowa z Abp. Mokrzyckim
Papież modlitwy, oddania i zawierzenia. Rozmowa z o. B. Wanatem OCD
Jestem jego dłużnikiem. Rozmowa z Grzegorzem Sadurskim
Szkoła modlitwy
Czyny
Świadectwo
Lektura
Przestrzeń Słowa
Życie liturgiczne Kościoła
Jedność, której nie można rozerwać
Ikony
Orantka
Karmel i młodzi
Jesteśmy fundamentem jedni dla drugich
Misje
Matka Słowa
Królowa Karmelu
Szkaplerzne nabożeństwo Jana Pawła II
W sercu Kościoła
Jan Paweł II i Święci Karmelu
Reportatus, czyli dotyk boskiego czasu
O zawrotach głów mizernych, męstwie zaproszenia
i umiejętności przekraczania
|